Η παλαιότερη αναφορά στην οδοντόκρεμα γίνεται σε ένα χειρόγραφο από την Αίγυπτο και το χειρόγραφο αυτό πιστεύεται ότι έχει γραφτεί στον 4ο μ.Χ. αιώνα. Οι οδοντόπαστες που αναφέρονται στο χειρόγραφο έγιναν από ένα μείγμα με λουλούδια.
Ομοίως, υπάρχουν πολλά σκευάσματα της οδοντόκρεμας που χρησιμοποιήθηκαν κατά την αρχαιότητα και τα περισσότερα από τα σκευάσματα αυτά είχαν ούρα ως το βασικό συστατικό.
Η χρήση της οδοντόκρεμας έγινε ευρέως διαδεδομένη, ωστόσο, μόνο κατά τον 19ο αιώνα με τη μορφή σκόνης. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι προσθεταν λειαντικά, όπως σπασμένα κόκαλα, κελύφη αυγών και όστρακα στρειδιών. Τον 9ου αιώνα, ένας μουσικός απο την περσία και σχεδιαστής μόδας που ονομάζεται Ziryab εφηύρε έναν τύπο οδοντόκρεμας που δεν ήταν μόνο χρήσιμη για το πλύσιμο των δοντιών, αλλά είχε και μια ευχάριστη γεύση. Δυστυχώς, τα ακριβή συστατικά αυτής της οδοντόκρεμας δεν ηταν γνωστά.
Μερικές παλιές συνταγές οδοντόκρεμας είναι πραγματικά περίεργες. Για παράδειγμα, τον 18ο αιώνα, αμερικανοί και βρετανοί χρησιμοποίησαν μια οδοντόκρεμα που φτιάχτηκε από ψωμί. Μια άλλη συνταγή χρησιμοποιούσε αίμα Δράκου (!)
Το 1914, το φθόριο προστέθηκε στην οδοντόκρεμα για πρώτη φορά. Ωστόσο, η κίνηση αυτή επικρίθηκε έντονα από την Αμερικανική Οδοντιατρική Ομοσπονδία το 1937. Ωστόσο, η οδοντόπαστα φθορίου που αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1950 πήρε την έγκριση του Συνδέσμου.
Η οδοντόκρεμα σε πτυσσόμενο σωλήνα όπως σήμερα εφευρέθηκε για πρώτη φορά το 1892 από έναν οδοντίατρο που ονομάζεται Dr. Washington Sheffield. Ως εκ τούτου, μπορούμε να πούμε ότι η σύγχρονη-οδοντόκρεμα εφευρέθηκε από τον ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου